- vücud
- is. <ər.>1. Olma, varlıq, mövcud olma, var olma. Bəs bunların vücudu nəyə lazımdır! M. F. A.. Kəndlilər onun <Xəlilin> vücudunu özləri üçün bir nemət bilirdilər. S. H.. Vücuda gəlmək – əmələ gəlmək, meydana gəlmək, ortaya çıxmaq, törəmək. Hüsnün kitabətindən gəldi vücudə aləm. Nəs.. <Əhməd> bu uzun müddət içində Bakıda nə kimi bir dəyişiklik vücuda gəldiyini görmək, bilmək istəyirdi. A. Ş.. Vücuda gətirmək – yaratmaq, törətmək, meydana gətirmək.2. Cisim, bədən, orqanizm. <Fəxrəddin:> Yox, o deyil, mənim sevgilimin boyu bundan daha ucadır, vücudu daha böyük tənasübə malikdir. M. S. O.. <Qadının> qarabuğdayı üzündə bir dirilik, yanaqlarında vücudunun sağlamlığından nəşət edən bir qırmızılıq . . mövcuddur. S. H.. Vücudun möhkəm olması döyüşçü üçün mühüm şərtdir. M. C..3. Adam, şəxs. Amma mən elə başa düşmədim ki, bu yavuqlarda vəfat edən bir vücudun barəsində o qədər çığır-bağır saldılar. C. M.. Məşədi Səttar dedi: – Bu da bir tühaf vücuddur. Ə. H.. Gözümün qarşısında mələk qədər məsum bir vücud od içində yanır. S. H.. <Səfər bəy:> A kişi, Mirzə Turab, sənə kişi kimi söz deyirəm, siz iki qardaşsınız, ikiniz də alim vücudsunuz. B. T..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.